-
1 kopnąć się
-
2 kopnąć\ się
сов. разг. помчаться;\kopnąć\ się się po papierosy сбегать за сигаретами
-
3 kopnąć
* * *pf.-ij zob. kopać; kopnąć w kalendarz pot. kick the bucket, croak.pf.1. (= uderzyć siebie nogą) kick o.s.2. (= pobiec) trot off; kopnąć się po kogoś/coś trot off to fetch sb/sth.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kopnąć
-
4 kopnąć
kopnąć w kalendarz pop. abkratzen;kopnąć się sich stoßen; →LINK="kopać" kopaćkopać dół ein Loch graben, einen Graben ausheben;kopać ziemniaki Kartoffeln ernten;kopać piłkę fam. kicken;kopać się sich (gegenseitig) treten -
5 kropnąć się
сов. разг.1) сту́кнуться; гро́хнуться2) махну́ть (сбегать, съездить)3) ошиби́ться, дать ма́ху•Syn: -
6 kropnąć\ się
сов. разг. 1. стукнуться; грохнуться;2. махнуть (сбегать, съездить); 3. ошибиться, дать маху; ● \kropnąć\ się się za mąż выскочить замуж+1. uderzyć się;
przewrócić się 2. kopnąć się, machnąć się 3. pomylić się -
7 kop|nąć
pf (kopnęła, kopnęli — kopię) — kop|ać2 impf Ⅰ vt 1. (uderzyć nogą) to kick- kopać piłkę to kick the ball- kopnąć puszkę/kamień to kick a tin/stone- kopnąć kogoś w głowę/w żołądek to kick sb in the head/stomach- kopali go buciorami po głowie they were kicking him in the head with their heavy boots- kopnięciem otworzył drzwi he kicked the door open2. pot. (o prądzie, urządzeniu elektrycznym) kopnął go prąd, gdy reperował gniazdko he got a shock when he was repairing the socket- uważaj, bo żelazko kopie be careful, you might get a shock from the iron3. pot. (o broni palnej) to kick vi pot.; to recoil vi- ten karabin nieźle kopie that rifle has quite a kickⅡ kop|nąć się — kop|ać się 1. (siebie samego) to kick oneself- niechcący kopnął się w kostkę he accidentally kicked himself in the ankle2. (wzajemnie) to kick one another- kopali się i popychali they were kicking and pushing one anotherⅢ kopnąć się pot. (pobiec) to hightail it pot.; to dash- kopnął się do domu he hightailed it homeThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kop|nąć
-
8 mocno
adv(trzymać, przyklejać, wtykać) firmly, fast; (uderzać, kopnąć, naciskać) hard; (zakręcać, nakładać) tightly; (tęsknić, kochać) very much; (pachnieć, przesadzać, zawodzić) strongly; (zdziwiony, zaniedbany) verywczoraj mocno padało — it rained hard lub heavily yesterday
* * *adv.1. (= silnie) (trzymać, przyklejać, wtykać) fast, firmly; (uderzać, kopnąć, naciskać) hard; (zakręcać, nakładać, uścisnąć) tightly, tight; stanąć mocno na nogach have l. keep one's l. both feet on the ground; trzymać kogoś mocno w garści have sb under one's thumb, have sb on toast.2. (= intensywnie) strongly, intensely; (zdziwiony, spóźniony, zaniedbany) very; (pachnieć, świecić) intensely, strongly; (kochać, tęsknić) very much, a lot, strongly; ( spać) sound, fast; mocno spał he was sound l. fast asleep; mocno czerwony intensely red, deeply red; najmocniej przepraszam I am awfully l. terribly sorry; najmocniej dziękuję thank you so much, thank you very much; mocno przekonany strongly convinced; mocno padało it rained hard l. heavily.3. (= solidnie) firmly, well, strongly; mocno zbudowany strongly built, well-knit, sturdy.4. (= dobitnie) clearly, forcibly; mocno powiedziane bluntly said.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > mocno
-
9 dokop|ać
pf — dokop|ywać impf (dokopię — dokopuję) Ⅰ vt 1. (skończyć kopać) to finish digging- dokopać tunel do końca to finish digging a tunnel- robotnicy dokopali dół do głębokości jednego metra the workmen dug a hole to a depth of one metre- dokopcie rów do tego miejsca i na dzisiaj koniec dig the ditch up to here and we’ll call it a day2. (wykopać dodatkową ilość) to dig up (some) more [ziemniaków, marchwi] Ⅱ vi pot. 1. (kopnąć wiele razy) to kick- koledzy dokopali mu bez litości his friends kicked him mercilessly- tak mu dokopali, że wylądował w szpitalu they kicked him so badly that he ended up in hospital2. (dokuczyć) to get at, to have a go at; (zaszkodzić) to put the boot in pot., to kick [sb] in the teeth pot.- on dokopuje mi przy każdej okazji he’s always getting at me- znowu ci szef dokopał? has the boss been having a go at you again?- dokopać swoim przeciwnikom to set back a. bring down one’s opponents3. (pokonać) to thrash pot.; to trounce- dokopali naszej reprezentacji 3:0 they thrashed us by three goals to nilⅢ dokopać się — dokopywać się 1. (natrafić) to dig- dokopać się do podziemnego źródła to dig down to an underground spring- górnicy dokopali się do pokładów węgla the miners dug down to the coal seams- w końcu dokopano się do zasypanych lawiną they finally dug their way through to those buried by the avalanche2. przen. (odnaleźć) to dig up pot.- dokopać się (do) informacji/materiałów to dig up some information/materialThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dokop|ać
-
10 stoßen
stoßen ['ʃto:sən] <stößt, stieß, gestoßen>er hat ihm ein Messer in den Arm ge\stoßen wbił mu nóż w ramię1) ( sich verletzen)sich an etw ( dat) \stoßen uderzyć się w [o o] coś2) ( Anstoß nehmen)III. vigegen jdn/etw \stoßen zderzyć się z kimś/czymśmit dem Fuß gegen die Tür \stoßen kopnąć nogą w drzwiauf jdn/etw \stoßen natknąć się na kogoś/cośzu jdm \stoßen przyłączać [ perf przyłączyć] się do kogośauf Ablehnung ( akk) \stoßen spotkać się z odmową -
11 zuschießen
zu|schießen1) ( schießen)jdm den Ball \zuschießen kopnąć [o podać] do kogoś piłkę2) ( hinzugeben)jdm [zu etw] Geld \zuschießen dorzucić komuś pieniędzy [na coś]auf jdn \zuschießen rzucić się na kogośauf den Ausgang \zuschießen rzucić się do wyjścia -
12 ciamaj|da
m, f pot. pejor. (niezaradny) bungler pot., pejor.; duffer pot.; (ślamazarny) slouch pot.; (ofiara) ninny pot., lemon pot.- ten ciamajda nic nie potrafi that bungler a. duffer can’t do anything- nie stójcie jak ciamajdy don’t stand there like (a load of) lemons- ty ciamajdo, nawet piłki nie umiesz porządnie kopnąć! you duffer a. booby, you can’t even kick a ball properly!- znów się potknęła ta ciamajda that slouch has had another fall- chodzi jak ciamajda s/he slouches alongThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ciamaj|da
-
13 ko|zioł
Ⅰ m pers. (N pl kozły) pot., pejor. stubborn mule pot., pejor.- nie przekonasz tego kozła the stubborn mule won’t change his mindⅡ m anim. Zool. (samiec kozy) (billy) goat; (samiec sarny) buck Ⅲ m inanim (A kozioł a. kozła) 1. (dla woźnicy) (coachman’s) box, coachman’s seat- siedzieć na koźle to sit on the (coachman’s) box2. (stojak) (pod blat, pomost) trestle; (do suszenia trawy, koniczyny) (drying) rack; (do piłowania) sawhorse- stół na kozłach a trestle table- suszyć koniczynę na drewnianym koźle to dry clover on a wooden rack- piłować drewno na koźle to saw wood on a sawhorse- postawić łódź na kozłach to put a boat on trestles a. a (dry) rack3. (przyrząd gimnastyczny) horse, (vault) buck- skakać przez kozła to vault over a horse4. Sport (odbicie piłki) bounce- kopnąć piłkę z kozła to kick a ball on the bounce5. Muz. bagpipe(s) 6. (piramida) stack- ustawić broń w kozły to stack guns (up against each other)- kozioł śnieżny Zool. mountain goat■ kozioł ofiarny scapegoat- zrobić z kogoś kozła ofiarnego to make a scapegoat of sb- uparty jak kozioł as stubborn as a mule- fiknąć kozła pot. (zrobić obrót) to turn a. do a somersault; (wywrócić się) to come a cropper GB pot., to take a tumble a. spillThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ko|zioł
-
14 kopać
kopać dół ein Loch graben, einen Graben ausheben;kopać ziemniaki Kartoffeln ernten;kopać piłkę fam. kicken;kopać się sich (gegenseitig) treten
См. также в других словарях:
kopnąć się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}kopać się I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}kopnąć się II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa, kopnąć sięnę się, kopnąć sięnie się, kopnąć sięnij się, kopnąć sięnął się, kopnąć… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kopnąć — → kopać kopnąć się 1. forma dk czas. kopać się (p.) 2. pot. «pobiec szybko» Kopnął się do domu … Słownik języka polskiego
kopać się — I – kopnąć się {{/stl 13}}{{stl 33}} uderzać się nogą albo w nogę :{{/stl 33}}{{stl 10}}Kopnął się w kostkę. Kopnął się o kamień. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}kopać się II {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kopać — ndk IX, kopaćpię, kopaćpiesz, kop, kopaćał, kopaćany kopnąć dk Va, kopaćnę, kopaćniesz, kopaćnij, kopaćnął, kopaćnęła, kopaćnęli, kopaćnięty, kopaćnąwszy 1. «uderzać coś lub kogoś nogą» Kopać piłkę. Kopnąć kogoś w bójce. Koń kopnął woźnicę. ◊… … Słownik języka polskiego
kopnięcie — ↨ kopnięcie się n I rzecz. od kopnąć (się) … Słownik języka polskiego
noga — ż III, CMs. nodze; lm D. nóg 1. «kończyna dolna ludzi, kończyna zwierząt» Prawa, lewa noga. Przednie, tylne nogi (zwierzęcia). Nogi ptaków. Nogi owadów. Długie, krótkie, cienkie, chude, grube nogi. Krzywe, koślawe, kabłąkowate, pałąkowate nogi.… … Słownik języka polskiego
nos — m IV, D. a, Ms. nossie; lm M. y 1. «narząd powonienia, u kręgowców wyższych także początek dróg oddechowych; u ludzi najbardziej wystająca część twarzy znajdująca się między oczami i czołem a ustami» Cienki, długi, duży, krzywy, mały, mięsisty,… … Słownik języka polskiego
gęś — 1. Rozmawiać z kimś jak gęś z prosięciem «rozmawiać z kimś, nie rozumiejąc się nawzajem» 2. Rządzić się jak szara gęś «zachowywać się samowolnie, nie licząc się z nikim; panoszyć się, szarogęsić się»: Nie czyńże tego czasem – przestrzegał ją… … Słownik frazeologiczny
siedzenie — n I 1. rzecz. od siedzieć. 2. lm D. siedzenieeń «to, na czym się siedzi, część czegoś (np. krzesła, kanapy), na której się siedzi; miejsce siedzące» Miękkie, twarde, wyściełane siedzenie (np. krzesła, taboretu). Przednie, tylne siedzenie (np.… … Słownik języka polskiego
kalendarz — posp. Kopnąć, stuknąć, uderzyć, walnąć w kalendarz «umrzeć»: Teraz naprawdę już wszystko się skończyło. Wraz z odejściem ich obojga – jej i starego Karamazowa... On też kopnął w kalendarz. S. Esden Tempski, Kundel … Słownik frazeologiczny
podbić — dk Xa, podbićbiję, podbićbijesz, podbićbij, podbićbił, podbićbity podbijać ndk I, podbićam, podbićasz, podbićają, podbićaj, podbićał, podbićany 1. «zwyciężywszy w walce, wziąć pod swoją władzę; zdobyć» Podbić kraj, naród, państwo. przen.… … Słownik języka polskiego